Φίμωση
Τι είναι η Φίμωση;
Η φίμωση αποτελεί μια συγγενή ανωμαλία στα
αγόρια, ενώ στον ενήλικα άνδρα πολλές φορές οφείλεται σε φλεγμονώδους
αιτιολογίας παθήσεις (χρόνια βαλαποσθίτιδα), σε συνέργεια με
συστηματικές νόσους (σακχαρώδη διαβήτη), καθώς επίσης και κακή υγιεινή. Είναι η αδυναμία αποκάλυψης της βαλάνου ( της κεφαλής του πέους
δηλαδή ), λογω σχηματισμού ενός δακτυλίου στο δέρμα (ακροποσθία) που την
περιβάλλει. Το δέρμα λοιπόν που περιβάλλει την βάλανο δεν μπορεί να
τραβηχτεί προς τα πίσω, ή όταν αυτό γίνει με σχετικά βίαιο τρόπο τότε
δεν είναι δυνατό να επανέλθει στη θέση του, κατάσταση που ονομάζεται
παραφίμωση και είναι δυνατόν να δημιουργήσει νέκρωση του δέρματος του
πέους και γι'αυτό πρέπει να αντιμετωπίζεται άμεσα.
Η φίμωση στον ενήλικα μπορεί να είναι και αιτία ανικανότητας αφου δεν επιτρέπει την ευχερή διεισδυση κατά την επαφή , αλλά και αιτία υπογονιμότητας αφού εμποδίζει την εύκολη έξοδο του σπέρματος. Δεν θα πρέπει να συγχέουμε την φίμωση , με τον βραχύ χαληνό , κατάσταση κατα την οποία ο χαληνός μία μεμβράνη που συνδέει το δέρμα του πέους ( ακροποσθία) με την βάλανο ακριβώς κάτω από την ουρήθρα , είναι πιο κοντός από όσο πρέπει με αποτέλεσμα να επιτρέπει μεν την αποκάλυψη της βαλάνου , αλλά να εμποδίζει τη στύση και μάλιστα να προκαλεί πόνο και μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις κατά την διάρκεια της επαφής να γίνεται και ρήξη του χαληνου( σχίζεται) με αιμορραγία , που αρκετές φορές ,να χρειασθεί μικρο επέμβαση για να σταματήσει.
Η φίμωση στα παιδιά δεν είναι επικίνδυνη πάθηση, εκτός από ορισμένες περιπτώσεις. Όταν δηλαδή ο δακτύλιος είναι τόσο στενός και το δέρμα να
καλύπτει πλήρως το στόμιο της ουρήθρας , έτσι ώστε να εμποδίζεται η
ούρηση. Γι' αυτό το λόγο κύριο μέλημα των γονέων και ειδικότερα της
μητέρας που έχει στενότερη επαφή με την υγιεινή του παιδιού ειναι η
παρακολούθηση της ούρησης του παιδιού εάν είναι φυσιολογική (δηλ. να
σχηματίζεται ακτίνα-καμπύλη) η εάν αυτή εμποδίζεται. Στην περίπτωση που η
μητέρα παρατηρήσει οποιαδήποτε αλλαγή στην ούρηση η έχει κάποια
αμφιβολία ,πρέπει οπωσδήποτε να επισκέπτεται το γιατρό της. Παλαιότερες
απόψεις της ιατρικής που ίσως συναντώνται και σήμερα, συνιστούσαν
καθημερινή αποκάλυψη της βαλάνου και τράβηγμα του δέρματος ( ακροποσθίας
) του πέους προς τα πίσω, πιστεύοντας ότι έτσι πραγματοποιείται
μηχανική διεύρυνση του δακτυλίου. Αυτός όμως ο χειρισμός δεν κάνει
τίποτα άλλο από το να προκαλεί μικροτραυματισμούς και ρήξεις του
δέρματος γύρω από τον δακτύλιο, ενώ ο οργανισμός κατά την επούλωση αυτών
των μικροτραυματισμών δημιουργεί ουλές που έχουν ως αποτέλεσμα την
περαιτέρω στένωση του δακτυλίου , και ίσως, προκαλώντας φίμωση εκεί που
δεν υπήρχε .Θα πρέπει λοιπόν οι μητέρες να αρκούνται στην εξωτερική
καθαριότητα και μόνον του πέους του παιδιού.
Άμεση Αντιμετώπιση όταν:
- Πολλές φορές στο παιδί με φίμωση μπορεί να παρουσιασθεί φλεγμονή του δέρματος που περιβάλλει την βάλανο και εμφανίζεται με ερυθρότητα στο δέρμα όπως επίσης κνησμό (φαγούρα) και ενίοτε εμφάνιση πυώδους υγρού από το πέος, σ'αυτή την περίπτωση θα πρέπει να απευθυνθούμε, οπωσδήποτε στο γιατρό.
- Η δεύτερη περίπτωση κατά την οποία είναι επικίνδυνη η φίμωση , είναι όταν στο παιδί παρουσιάζονται επανειλλημένες ουρολοιμώξεις (υποτροπιάζουσες ουρολοιμώξεις). Έχουν γίνει διάφορες μελέτες, που αντικρούουν η μία την άλλη , όσον αφορά δηλαδή την συμμετοχή της φίμωσης για αυτές τις ουρολοιμώξεις ή όχι και έχει βρεθεί ότι αυτή μπορεί να ευθύνεται στα άρρενα βρέφη ηλικίας 3-6 μηνών , ενώ στα μεγαλύτερα αγόρια θεωρείται απίθανο να είναι αυτή η αιτία των υποτροπιαζουσών ουρολοιμώξεων.